Ik heb twee dochters. De ene wil trouwen met Shawn Mendes en de ander wil het vijfde lid zijn van team Dylan Haegens. Toen die laatste aankondigde met een bioscoopfilm te komen, kon het natuurlijk niets anders dan dat we die zouden gaan zien. Dus daar zaten we, afgelopen zondag, Pathé Arena, zaal 11 rij 4. Zij zagen hun grote helden, terwijl ik vooral benieuwd was naar hoe de film gemaakt was. Want een film die binnen 8 dagen 100.000 bezoekers trekt, dat is best bizar. Daarom vroeg ik initiator en regisseur Bas van Teylingen naar het verhaal áchter de film.
Voor we beginnen, Bas, wat is jouw achtergrond?
Toen ik heel jong was, wilde ik acteur en presentator worden. Toen ben ik naar de toneelschool in Amsterdam gegaan. Maar ik deed al sinds mijn 14e stemmenwerk, in die tijd voor scooterverzekeringen en jeugdpuistjesmiddelen. Ik zat dan gewoon een hele zaterdag naar de radio te luisteren, 538, waar de meeste commercials te horen waren die ik insprak. En dan belde ik naar de studio om te vragen of zij wisten wanneer welke commercials werden uitgezonden. Toen had ik Rick van Velthuysen aan de telefoon. Die vond dat heel grappig dat er iemand belde om een commercial aan te vragen in plaats van een plaat. Hij zei: kom een keer langs. Toen heb ik er eerst pro Deo gewerkt daarna nog 1,5 jaar als vaste baan. Acht uur radio per dag. Al heel snel ging ik met Michael Pilarczyk mee naar Endemol, die daar items mocht maken, en ben ik door regisseurs Guus Verstraete en Keesjan den Daas gespot. Toen ben ik daar eerst itemregisseur geworden en daarna allround regisseur. Daar heb ik van alles gedaan. TV-programma’s in kleine en grote studio’s, ENG, multi ENG, we gingen de hele wereld over. Met Martijn Krabbé heb ik bijna alle TV-programma’s op locatie gedaan.
Wanneer ben je begonnen met YouTuben?
In 2015 werd ik door Ziggo gevraagd om #FIRST op te zetten, een TV-kanaal met bekende YouTubers. Ik wilde toen weten: hoe is het om een YouTuber te zijn? Dus ik heb een camera gekocht en ben gewoon een kanaal begonnen. Voor de lol. Maar ik nam wel al m’n ervaring mee in de regie, radio, stemmen en muziekkennis. De jonge YouTubers vonden het hilarisch, een oude kerel die wat gaat doen. In het begin waren ze een beetje kritisch, maar er waren steeds meer YouTubers die zeiden: hey, zullen we samen een video opnemen?
En toen kwam je Dylan Haegens tegen?
Klopt, op de VEED awards. Daar werd ik aangesproken door Dylan. Hij zei tegen me: “Je bent toch Bas? Ik heb je video’s gezien. Zullen we een keer een video opnemen?” “Prima”, zei ik. Hij liep weg en mijn zoontje stond daar met zijn mond open. “Pap, heb je enig idee wie dat was? Eén van de grootste YouTubers van Nederland.”
Een week later nam ik een video met hem op. De voice-over challenge. Als je de video kijkt dan lijkt het alsof we elkaar al jaren kennen. Maar ik was toen we de video opnamen pas 10 minuten binnen. We hebben een chemie. Hij is de jonge versie van mij en ik de oude versie van hem. We denken hetzelfde. Vanaf daar is er een samenwerking gekomen, we namen steeds vaker video’s op voor elkaars kanaal.
En dan denk je ineens… een film?
Ja, maar Dylan twijfelde eerst. Hij heeft niet heel veel met traditionele media. Maar ze waren vaker benaderd door film- en productiemaatschappijen. Ik ben een rare vogel binnen de YouTube-community. Op Marijke Helwegen na ben ik de oudste YouTuber. Maar ik doe wel wat zij ook doen. En ik heb een paar goede virals gehad. Daarnaast spreek ik de taal van de traditionele en de huidige media. Daarom durfde Dylan het aan om samen met mij de film te maken.
Waar hebben jullie rekening mee gehouden bij het vertalen van YouTube naar het witte doek?
We hebben met het team van Dylan gekeken waar ze voor staan en waar ze succesvol in zijn. Slapstick. Ze hadden al een succesvolle serie op YouTube die Cliffhanger heet. Op basis daarvan is schrijver Michiel Peereboom een script gaan schrijven. We dachten: als ouders meegaan, dan moeten die het ook leuk vinden. We hebben daarom voor deze film heel duidelijk grappen voor kinderen én volwassenen in het script gemixt. Als die kinderen dan nu op zondagochtend bij het ontbijt zitten met elkaar en over Dylan Haegens beginnen, dan is het niet meer: houd nou even je mond dicht. Maar: waar ging het over op YouTube? De ouders hebben iets van het fandom begrepen. Ze hebben gelachen en hebben iets meer sympathie. Er zit geen kijkwijzer op YouTube. Ik vind het heel belangrijk dat je weet waar je kinderen naar kijken, dus ik vind dat je als ouder echt moet meekijken.
Wat zijn in technische zin de verschillen tussen YouTube-makers en filmmakers?
We draaiden 4K raw. Met lenzen van honderduizenden euro’s. En werkten met de zeer ervaren Director of Photography Goof de Koning. Twee geluidsmannen, een styliste, visagie, stuntmensen, een enorm team aan crew en je repeteert met elkaar. En je moet rekening houden met je kader. 90% van YouTube kijkt op mobiel. Een close-up voor een mobiel is veel sneller gemaakt. Als je dat in een bioscoop te close doet, dan gaat een wenkbrauw ineens 2 meter omhoog. Dus in de uitsnedes hebben we heel erg rekening gehouden met het witte doek.
Wat denk je dat Dylan van dit avontuur geleerd heeft?
Ik heb Dylan aan de hand genomen en gezegd: dit is het script. En we gaan het decouperen tot je er knettergek van wordt. En het hele postproductieproces was nieuw voor hem. Werken met een componist, de briefing, een foley artist, ADR (dubben), kleurcorrectie, special effects en visual effects. Hij heeft ook gezegd dat de film heel leerzaam voor hem was. Je ziet nu heel duidelijk op het kanaal van Dylan dat ze een kwaliteitsslag maken. Dat ze wat ze hebben geleerd in de film in hun video’s toepassen. Zoals visual effects. Een telefoon met een greenscreen erop bijvoorbeeld, zodat je daar later content op kan zetten. Hij denkt als een volwaardig regisseur meer na over de video’s die ze maken.
En andersom, wat leerde de filmploeg van de YouTubers?
(Lacht) Daar had je bij moeten zijn. We hadden een aantal mensen die gewend waren om drama en film te maken. Die snapten in het begin totaal niet waar we mee bezig waren. Daar moesten we het principe van slapstick op YouTube uitleggen. “Hij krijgt water in z’n gezicht. OK, maar zien we dat dan in de volgende scène?” Nee. “Maar hoe kan dat dan?” Dat is gewoon zo. Ze keken alsof ze water zagen branden. Op een gegeven moment stopten ze maar met vragen.
Er was een moment dat we met Buddy Vedder scènes hadden. Dat is één uitsnede, één kader. Wij zeiden al: hij is een professional, hij ramt dat er zo op. Dus ik zou de planning iets meer naar voren trekken voor wat daarna komt. Hij kwam, en binnen 20 minuten stond alles erop. Toen konden we 3 uur wachten en er was niets anders. Dat was heel frustrerend voor de uitvoerend producent.
Bij film werken ze veel meer in departementen. Je bemoeit je niet met elkaar. Als YouTuber bemoei je je met álles. Je hebt overal zeggenschap over. En dat is maar goed ook, want Dylans hoofd staat erop. Het is zijn merk. Dylan en Marit hebben een enorm netwerk binnen Venray. We hadden drie Ferrari’s nodig. “Oh, we kennen nog wel iemand.” En toen hadden we drie Ferrari’s. Een duur huis? “Oh we kennen die en die.” Het zelf regelen en het autonoom zijn kun je het beste vergelijken met radio, daar ben je ook alles zelf. Productie, redactie, presentatie, je denkt na over campagnes. Zo werken YouTubers eigenlijk ook.
En nu aan de slag met deel 2?
Voor het team van Dylan was het heftig, dat hebben ze gemerkt met hun normale werkzaamheden. Daarnaast zijn wij nu met mijn bedrijf, Online Cookie Collective, met drie andere YouTubers voor een film bezig. Ik denk dat het afhangt van de fans. Eind van het jaar gaat de film naar Videoland of Netflix. Er schijnen zelfs DVD’s te komen. Er zijn nog jonge fans die om DVD’s vragen. Heel wonderlijk. En als je kijkt in de hele filmgeschiedenis naar goede sequels is dat best wel lastig. De lat moet je dan weer een stuk hoger leggen. Je kan niet weer hetzelfde als in Venray doen. Als we een deel 2 zouden gaan maken, zouden we bijvoorbeeld net als met de Zoop-films naar Zuid-Amerika moeten gaan. Dan moet je echt meer een avontuur beleven. De focus voor Dylan blijft wel echt YouTube.
Tot slot: Wat zou jij mensen adviseren die nu een YouTube-kanaal willen opzetten?
Je moet een YouTube-kanaal zien als een format. Veel merken en traditionele media zien het als een TV-zender. Zo werkt het niet. Je moet één ding doen. Een YouTube-kanaal is geen verzamelkast van rommel. Als je op YouTube wil groeien, moet je meer van hetzelfde maken. Dus kies één ding en maak daar video’s over. Zodat mensen op jouw kanaal blijven. En als je als maker iets op YouTube wil gaan doen, zorg dat je iets doet wat je echt heel erg leuk vindt. Omdat je dat ook moet volhouden. Focus niet zo op het getalletje, de abonnees of views. Als mensen het op een gegeven moment ontdekken, gaat het vanzelf wel lopen. En als ze zien dat er meer van dit is, dan worden ze fan. En dan gaan ze ook jouw kanaal promoten.
Hoe schrijf je krachtige filmfestival inzendingen? Lees er meer over in onze whitepaper met tips en trucs voor het maken van een impactvolle festival case. Download ‘m hier!
